“نی وُرهِلاسیم” نی وُرهلاسیم ز شُوخی مرگز زوزه های کهنه گرگ مالز لوره باد آشو به گلین ماسه زارنی ورهلاسیمکه ایما چی اَفتویمبه قاو گشاده ی آسمون تِنَه و سهرنی ورهلاسیمکه ایمالِفیممَلیمموجیمتنیده به سویر سینه ی کهسارنی ورهلاسیمکه وراسنین پاله های کهسارشیراوه های شیرتهمتنان قویله ی سهرو ز اسبی سینه های بادکهرهای گشیده بالکه ایسوبی … ادامه خواندن شعر / “نی وُرهِلاسیم”